اگر براي داد و ستد از طريق اينترنت سه طرف كلي دولت، كسب و كار، و مصرف‌كننده را قایل شويم، اغلب B2B و B2c معرف تجارت الكترونيكي مي‌باشند. در ادامه اين مدلها معرفي مي‌شوند:
• (B2B (Business to Business: تمام افراد طرف قرارداد و استفاده‌كنندگان از این تجارت الكترونيك، شركتها و يا سازمانها هستند. اين نوع تجارت بيشترين سهم را در تجارت الكترونيك داراست. شكل خاصي از اين مدل كه به تجارت گروهي معروف است هنگامي اتفاق مي‌افتد كه اشخاص يا شركتها يا گروههاي تجاري با هم روي يك زمينه تجاري فعاليت مي‌كنند، مانند زماني كه چند شركت در جاهاي مختلف با هم روي طراحي اتومبيلي فعاليت مي‌كنند.
• (B2C (Business to consumer: شامل فروش محصولات از شركتها و ارايه‌كنندگان خدمات به خريدارهاي شخصي مي‌شود. اين نوع تجارت الكترونيك خرده‌فروشي الكترونيك نيز ناميده مي‌شود. هرگاه يک شركت بزرگ خدمات يا توليدات خود را در اختيار يك كمپاني كوچك‌تر قرار دهد و حال آنكه اين كمپاني مشتري‌هاي ثابت خود را داشته باشد و به آنها سرويس دهد، اين مدل B2C ناميده مي‌شود. نحوه ديگر تجارت الكترونيك B2C آن است كه شركتي خدمات، اطلاعات و توليدات خود را به كارمندانش ارایه مي‌دهد. اين مدل به اختصار B2E ناميده مي‌شود.
داد و ستد در اينترنت به شيوه‌هاي ديگري نيز امكان‌پذير است از جمله مي‌توان به مدلهاي زير اشاره كرد:
• (C2B (Business to consumer: افرادي كه مي‌خواهند خدمات و توليدات خود را از طريق اينترنت به شركتها و سازمانها بفروشند اين قسمت را به وجود مي‌آورند همانند شخصي كه در جستجوي فروشنده‌اي براي اجناس خود باشد.
• (C2C (consumer to consumer: در اين مدل يك شخص محصولش را به شخص ديگري مي‌فروشد . به طور مثال فروختن اتومبيل شخصي خود به ديگران از طريق اينترنت و ارايه خدمات به اشخاص و يا فروختن دانش شخصي به ديگري در اين مدل جاي مي‌گيرد. سايتهايي كه اجازه مي‌دهند تا اشخاص عادي اموال خود را براي حراج در آنها قرا ر دهند از اين قبيل هستند و حالت خاصي از C2C نيز زماني است كه افراد موسيقي و فيلم و نرم‌افزار و ديگر كالاهاي ديجيتالي را با هم معاوضه مي‌كنند. امروزه با گسترش فناوري‌هاي بي‌سيم نوعي خاصي از تجارت الكترونيك بوجود آمده است که به آن سيار مي‌گويند
